Binaların yüksek.

Kenarlarda yürüyorum, duvarlara yapışık. Hiçbir saniyem boşa gitmesin, tek isteğim bu. O uçağa adım atana kadar tenime işleteceğim seni sanki. Sanki ne kadar sık nefes alırsam, o kadar içimde kalacaksın. Sanki, sadece benim ol.

Cadden özgür. Cadden kayıp.

Sanki görünmezim selin ortasında. Sanki kanatlanıp uçsamla aynı düşüp bayılsam. Değerlendiriyorum. Bilinmemeyi, görülmemeyi, umursanmamayı; yalnızlığımı alıyorum baş ucuma. Gözlerimi ayırmıyorum üzerinden. Dalıp gitsem, sabahım daha yalnız. Gülüyorum. Öylesine değil. Öylesine mutlu.

Denizin bir tutam.

Ama sanki hepimize yetiyorsun. Sanki daha bir bu kadar olsak, yine bitmezsin. Heybetin kelimelere üstten bakıyor, ben aciz. En uçsuz, en sefil süründürüldüğüm aşk bu oldu. Bir de övünürdüm. Tadını bilmem.

Sen ki şehr-i ölümsüz;

Kaldırımlara çarpıyorsun bedenimi, yine de dönüyorum.

–

*Ara sıra dinlenmesi gereken şarkılar vol.1