Yine sabah oldu,Etraf karanlık.Güneş, güneşe n’oldu,Zihniyetler karanlık.Cehennem ölü doldu,Bedenler karanlık.Çaresizlik bedeni aşıp aklı tuttu,Zekiler karanlık.Gam çölünü gamsızlar tuttu,Aşıklar karanlık.Muhammet dert çevrende döne döne sarhoş oldu,Küçük kıyamet tarihin karanlık.Elem veren beden tazecik çiçekti böylece erken soldu,Tabiplerin yüzü karanlık. Okumaya devam et Şiirler – 2
bu ömrün yetkilisi benim,bir e-posta at adresime.bu dükkan batmaya yüz tutmuş,azıcık sabah dikmiştik kuyuya,güne olan borcumuz oymuş. elimiz cebimizde öğleyin,kapıya ismini verdim, dilersen gir.ancak mesaisi boldur hayal etmenin. bu ömrün yetkilisi benim,Küllük imal ediyoruz kapalı bir çarşıda.iş tanımın, biraz sevmek, çokça sövmek zamana,karanlığın olduğu yerde iş tutmak böyle olur zorbalığa gelmiş besbelli, uykuya dalacak yanımızdautanmasa rüya görecek, belki bir şiir yazacakya da adımızı kapitaliste çıkaracak,kapı … Okumaya devam et İş İlanı
Kim bilir kaçıncı kış Eksildi ömrümüzden Hangi kuş havalandı Henüz büyümeden Kim bilir hangi şiir Ağladı gecelerce Hangi göz uykusuz Uykularda zehir Bugün iki münzevi balık Hep aynı yere yüzen İki eski yağmur Bize aklı ermeyen Dilim dönmüyor bazen Anlaşılmıyor sesim Gözlüğüm buğulanmış Ankara Sahi hangi mevsim Tuğçe Önür Okumaya devam et İki Münzevi Balık
Dili olsa da konuşsa gecelerin Gece, güneşin üzerine serilmiş Simsiyah, yaldızlı bir pelerin Geceye haykırasın diye fırsat verilmiş Anlatamadığın tüm düşüncelerin Gece yüreğindekiler kadar koyu Hislerin gece kadar derin Yıldızlarla ışıldayan bu simsiyah koyu Arşınlamak istersin, uzansa dokunacak sanar ellerin Kimsesiz çığlıkların sesi gibi inleyen Bir rüzgâr değer tenine serin serin Kimseyi yargılamadan sessizce dinleyen Dili olsa da konuşsa gecelerin Ürpertir kimisini koyu karanlık … Okumaya devam et Geceye
Yokluk içinde yaşar gibi hayat tanışalım benim adım köle Kalpte kılavuzsuzsak yerken bile varılamaz hiçbir derde Aşk bilense maşukun acısını ah haykırırdı gönül konağımda bir ferde Bahçıvana olmadı bari şoföre söyle Dalımın budağımın kırpılmasını geçtim de Alamadım aşk adlı virajı girdim şarampole. Okumaya devam et Şiirler – 1
Yol kenarında bekler Tel örgüler insanı. Tel ördüler içimize Aşktan ve hırslarımızdan Öfke yok. Bir ikindi vakti öfke değil dilimizdeki Kaybolan ruhlarımızın dolaştığı Bir dünya ağrısı İlk defa bugün Kelimeleri kullandım Bir çırpıda. Bir gün döküldü Bir gün daha Bana ayırdım. Kalplerimiz yorgun artık. Okumaya devam et 1 Şubat Şiirleri
Sahada filyasyon ekipleriyle beraber gece gündüz çalışan bir sağlık neferi olarak bizzat tanık olduğum yurdum insanının Covid ile imtihanından esinlenerek yazdığım, yer yer güldüren ama durumumuzu da ortaya koyan şiirimi takdim ediyorum. Herkesi bir kez de buradan maske, temizlik ve sosyal mesafe kuralına uymaya davet ediyor ve keyifli okumalar diliyorum. Altın bilezikleri koluna dizersin Memleketi düğün düğün gezersin Sonra Covid olup bizi üzersin Sorarım … Okumaya devam et COVID
Bizi kimsenin tanımadığı,gözleri kimseyi görmeyen,ve kimsenin uzaktan selamlamadığı,birileri olduğumuzu bilmeden,kıyıları denize seslenen,bir yerde olmak isterdim. Bir denizi aşmak devrimdir.Kaybolursan Nuh’u bulursun;Ya da bir kıtaya, isim bulmaözgürlüğünü götürürsün.işte denizlerden bir sur! Güneşin altında oturalım,bulutların bizi sahiplendiği gece.bu rüzgar telaşımızı süpürür.alınganlığımızı da kimsesizler götürür,her tanıdıkta duran eski göllere. Bir gölgenin tesiriyle görünür fener.ışığı görmek gecenin nöbetidir,mabedin göğsüne karanlık vurur.ve her gemi bir okyanusu götürür. Ali Batuhan Sevinç Okumaya devam et Kaybolmayı Götürmek
Abidin belki çizebilirdi mutluluğun resmini Ama ben koyamıyorum bu sonsuz hasretin ismini Yine de her gece uykuya dalmadan içimde bir ümit Sabahın yedisinde ellerinde iki sıcak simit Günaydın, diyerek geleceksin sanıyorum Keşke hiç bırakmasaydım elini, seni son görüşümde Şimdi yaşadığımız her anı can veriyor düşümde Her gözümü yumduğumda kollarıma yığılışını Çiçeklerle bezediğin dünyamın bir anda dağılışını Görerek kan ter içinde uyanıyorum Bilirsin senin … Okumaya devam et Zamansız Gidişler
Her sokak bir tabela Gösterdiği reklam panosu Sloganı olan kaygısız koltuk Eskittiği bir bakkal Bir ağacı, gölgesi dar Sayısız ölümlerden döndüm sokakta Yürüyen insanlar gördüm Açılışı ses getiren bir dükkan Kalabalığı öğütleyen bir vitrin Bu kalabalığın aklında ne varsa Sıradan bir kelimenin düşüncesizliği Kaldırımda duruyor bir çocuğun sesi, Sus payı elli kuruş, esnafı müşteri Bu sokakta öğrettiler kimsesize yetim olmayı yetim olana sokakta kalmayı sokakta … Okumaya devam et Her sokak bir tabela
Gönül penceresinden maziyi aralarım Hüznüm düşer kaleme, bir şeyler karalarım İyileşti diyerek kandırsam da kendimi Dokundukça sızlar hep, maziden yaralarım Bir ömürden bir gençlik çıkarırsan kaç eder? Kabus gibi üstüme çöker sonsuz bir keder Sığınamam kimseye, bir sigara yakarım Sigaramın ucunda gençliğim yanar gider O zaman gözlerimden damlayamayan yaşlar Kağıdımın üstüne harf harf düşmeye başlar Bir dünya pişmanlıkla dolup taşan beynimin Kalbim ile … Okumaya devam et Geçmemiş
Ülkemizde yıllardır yaşanan ve son dönemde ayyuka çıkan kadına şiddet vakaları ve kadın cinayetleri üzerine, yüreğimdeki derin üzüntüyü bir yerlere dökmem gerektiğini hissettiğim anlarda bu dizeler döküldü kalemimden. Bugün toplumumuzun en büyük sorunu ve kanayan yarası benim nazarımda budur. Bu sebeptendir ki bu konuda bir şeyler karalamak istedim . Belki bu vesileyle bir farkındalık yaratabilir ve şiddet mağduru kadınlarımızın sesi olabilirim, diye düşündüm . … Okumaya devam et Kadının Adı Yok
KEŞKE ! Güneşin doğuşunda yüzmeli durgun sularda ya da tüm insanlardan ve ahlak kurallarından uzak bulutları seyretmeli o dingin ve beyaz ben ve sen Güneşin doğuşunda başka yerler başka insanlar başka zamanlar başka sen’ler yine de yorucu tüm bu yolculuklar Belki de güneşin ve denizin kesiştiği yere gitmeli sadece Ya da savaşın ve barışın ayrı tutulduğu o sınırlara olur da ölürüz belki ölür de kavuşuruz … Okumaya devam et Kimsin Sen Dedi
ibrâhîm içimdeki putları devir elindeki baltayla kırılan putların yerine yenilerini koyan kim güneş buzdan evimi yıktı koca buzlar düştü putların boyunları kırıldı ibrâhîm güneşi evime sokan kim asma bahçelerinde dolaşan güzelleri buhtunnasır put yaptı ben ki zamansız bahçeleri kucakladım güzeller bende kaldı ibrâhîm gönlümü put sanıp da kıran kim Asaf Halet ÇELEBİ Okumaya devam et ibrâhîm
eğer içinden patlarcasına gelmiyorsa herşeye rağmen, yapma. kalbinden, aklından, ağzından ve midenden sorgusuzca çıkmadıkça yapma. eğer saatlerce bilgisayar ekranına bakarken veya daktilonun başında kelime ararken kamburun çıkıyorsa yapma. eğer bunu para ya da şöhret için yapıyorsan, yapma. eğer bunu hayatında kadınlar olsun diye yapıyorsan, yapma. eğer oturup tekrar ve tekrar yazmak zorunda isen, yapma. eğer sadece bunu yapmayı düşünecek kadar zor bir iş ise, yapma. … Okumaya devam et Demek Yazar Olmak İstiyorsun
Gözlerimdeki bu perdeler de neyin nesi? Kör mü oluyorum yoksa bu kış çok mu sert geçecek? Neden insanlar azaldı? Savaş mı var? Yoksa yalnızlık çığlıklarımla baş başa mı kaldım? Etraf sessiz, kuşlar ötmüyor. Deniz mi sesini kaybetti? Yoksa ben mi işitemiyorum? Herkes birbirlerine bir şeyler anlatıyor? Herkes anlatma çabasındayken dinleyen kim? Zamanın savaş aleti, dişlerimiz… Kalpler, ellerden daha kirli, para hepsinden… İnancını yitiren … Okumaya devam et Karanlık
Gençliğimiz soğuk görmüş mevsimden
Uzun kışlar sönmüş umutlar bulur
Karlar hep kardelenden uzun kalır
Bir solumak bir solmak üzere kurulur.
Yine de korkmak suç kalır bize
Güzel sonbaharlar derdik şiirden
Güzel mısraları Okumaya devam et “Gülmek Zor ölünce”
Kaç kelime dökmek gerek kâğıtlara,
Kaç mısra dizmek gerek alt alta,
Ve de kaç şiir yazılmalı yürekten,
Senin derdini anlatmaya.
Bilmem…
Boğazına yumruk gibi oturan bir şey,
Bir duygu, bir evlat acısı, bin kardeş yarası
Şehidim…
Bu yazdığım Okumaya devam et “Bilmem”
Bir dil bulacağız her yüreğe dokunan, Özümüzdeki derinlikleri böyle, Böyle cesur, böyle temiz, böyle deli… “Yürekleri Maviliklere Süreceğiz!” Rüzgarlardan kanat takmış, Barışa uçuşan üveyikler gibi Böyle dostane, Böyle kardeşçe “Gönülleri rengarenk süsleyip, Yüreklere Mavilikler Serpeceğiz!” İşte, böyle mavi, böyle renkli El ele gönül gönüle, Ölesiye özgür, ölesiye sonsuz! Sarmaş dolaş, dolaşacağız bu dünyada… İşte hep böyle güzel, sevgiyle dopdolu, “Yeni bir dünya”, kuracağız bu dünyada, … Okumaya devam et Bahara Yolculuk
Kara kaplı bir yüreğin, Son çığlıkları belki de, son serzenişleri. Ağırdır hayat yolunun, İmtihanları ve dertleri… Ama çareler de hiç bulunmaz değildir. Yeter ki, yeter ki kararmasın sol memenin altındaki cevahir. Umudunu yitirmeyesin hiç mesela. Mesela gözlerinin gülen ışıkları hiç sönmesin… Bir başkası başarıya ulaşırsa ve seninle paylaşırsa, Kendin ulaşmışsın gibi sevin. Kader hep mutluluk yüzü göstermez elbet. Ama sen, hüznüne de mutluluğu giydir. Giydir … Okumaya devam et Bir Avuç Şiir
